Jako wielbiciel książki muszę przyznać, iż Juraj Herz spisał się znakomicie przenosząc ją na ekran. Idealnie wpasował tą opowieść w standardy czeskiego kina, opętanego szaleńczym tempem narracji i udało mu się zachować smaczki typowe dla autora (Mili fascynuje się znajomym bokserem w sposób jaki wyklucza zwykłe koleżeństwo ;)).
Kopfrkingl jest jednak ciut inną postacią niż na kartach powieści. Co wcale nie jest wadą. Tutaj jego obsesje od samego początku wydają się być problemem. Jest podatny na sugestie, które korespondują z wyznawanymi ideami. Dodatkowo okazuje się mieć olbrzymią słabość do kobiet, która szybko pogrąża go w oczach widza. Zaś reżyserowi daje szansę na wkomponowanie szczypty erotyki.
Bałem się jak twórcy przedstawią puentę, lecz i tym razem nie mam na co narzekać: udało się! Obraz z minuty na minutę pogrąża się w surrealizmie, a znakomitych pomysłów nie brakuje. Jestem zdumiony pracą operatora, umiejętnością utrzymania historii między horrorem a czarną komedią oraz świetnym doborem aktorów.
Kino w wielkim stylu. Dobrze że Art House zdecydował się je wznowić w kinach studyjnych.