Pod uwagę do użyczenia głosu postaci Bestii brani byli: Tim Curry, Laurence Fishburne, Val Kilmer i Mandy Patinkin. Ponadto o rolę ubiegał się Regis Philbin.
Pod uwagę do użyczenia głosu postaci Gastona brani byli: Donny Osmond i Patrick Swayze. Ponadto o rolę ubiegał się Rupert Everett.
Dan Castellaneta i David Ogden Stiers byli rozważani do użyczenia głosu Płomykowi.
Julie Andrews była brana pod uwagę do użyczenia głosu pani Imbryk.
Zaczarowana róża, którą wróżka zostawiła Bestii miała według przepowiedni kwitnąć, aż książę ukończy 21 lat. Znacznie później, kiedy Płomyk śpiewa dla Belle "Gościem bądź", twierdzi, że klątwa ciąży na nich już od dziesięciu lat. Z tego wynikałoby, że książę, gdy został zmieniony w Bestię był zaledwie jedenastoletnim chłopcem. Nie jest to oczywiście możliwe. Zwłaszcza, że na witrażach widzimy dorosłego mężczyznę.
Kiedy Gaston przychodzi do Belle, żeby się jej oświadczyć, ona pozbywa się go prędko, otwierając drzwi na zewnątrz. Niedługo potem, gdy wyrzuca z domu jego buty, drzwi są już otwarte do środka.
W scenie, gdy Gaston kartkuje szybko książkę Belle, stwierdza, że nie ma w niej żadnych obrazków. Trudno się z tym zgodzić, bowiem kilka minut wcześniej, gdy Belle śpiewa przy fontannie, widać jak na dłoni barwną ilustrację.
Kiedy na początku filmu Bestia drze swój portret, szarpie płótno pazurami od lewej do prawej strony. Jednak, gdy później Belle trafia do komnaty księcia i widzi jego portret, jest on przedarty z prawej do lewej strony.
W jednej ze scen owca wyrywa jedną stronę z książki Belle. W następnym ujęciu widać tę samą stronę nienaruszoną.
Kiedy Belle na początku filmu przechodzi przez miasto czytając książkę, koszyk który niesie znika na chwilę z jej z ramienia, by pojawić się kilka sekund później.
Kiedy ojciec Belle ma być zabrany do przytułku, biały fartuch dziewczyny na chwilę znika, a potem znów się pojawia.
W scenie, kiedy Bella siedzi z Bestią przy stole, Bestia jedząc potrawę brudzi się. W kolejnym ujęciu jest już czysty, aby w następnym znowu być brudnym.
W scenie odwiedzin Gastona u Belli, kiedy gość zostaje wpuszczony do środka, drzwi pozostają otwarte. Po chwili jednak, gdy bohaterka wyrzuca Gastona z domu, wejście jest zamknięte i trzeba je otwierać.
Fryzury trzech złotowłosych adoratorek Gastona zmieniają się kilkakrotnie podczas śpiewanej sceny w karczmie. Dziewczyny znikają też pomiędzy ujęciami, po czym pojawiają się znikąd
Zdjęcia do filmu zrealizowano w Burbank (Kalifornia, USA) oraz w Lake Buena Vista (Floryda, USA).
Osobą, dla której zaczarowane przedmioty śpiewają piosenkę "Gościem bądź", pierwotnie miał być ojciec Belle, Maurice, ale później zdecydowano, że nie warto "marnować" tak wspaniałego numeru na postać drugoplanową.
Film jest poświęcony pamięci Howarda Ashmana, autora tekstów piosenek, który zmarł na AIDS sześć miesięcy przed wejściem filmu na ekrany. Pod koniec listy płac można zobaczyć dedykację: "Naszemu przyjacielowi, Howardowi, który dał syrence jej głos a bestii jej duszę, będziemy ci zawsze wdzięczni. Howard Ashman (1950-1991)".
Próby adaptacji tej baśni studio Disneya podejmowało już w latach 30-tych i 50-tych, ale wówczas nic z tych starań nie wyszło. Dopiero pod koniec lat 80-tych, bratanek Walta, Roy Disney, ówczesny wiceprezes firmy, postanowił odświeżyć animację dla nowego pokolenia.
Angela Lansbury, która użyczyła swojego głosu pani Imbryk, sądziła, że tytułową piosenkę powinna zaśpiewać inna postać. Reżyser poprosił ją jednak, żeby zgodziła się chociaż na jedno nagranie, tak "na wszelki wypadek", gdyby nic innego nie wyszło. I to właśnie nagranie trafiło do filmu.
Kiedy pod koniec filmu Bestia i Gaston walczą w ulewie na śmierć i życie, Gaston krzyczy: "Belle jest moja!". Pierwotnie miał powiedzieć: "Czas na śmierć!", ale scenarzysta zmienił ten fragment, żeby łatwiej było wprowadzić Belle znów do filmu.
Autorzy piosenek, w trakcie komponowania muzyki, często używali "tekstów roboczych", żeby łatwiej im było ułożyć melodię. W przypadku piosenki "Gaston" tekst tak im się spodobał, że został później użyty bez żadnych zmian w ostatecznej wersji filmu.
Pierwotnie Bryczek miał do powiedzenia tylko jedną linijkę tekstu, ale producentom tak się spodobał głos Bradley'a Pierce'a, że specjalnie dla niego dopisano kilka scen i kwestii.
Ostatnie słowa w kwestii Trybika: "Kwiaty, czekoladki, obietnice, których się nie dotrzyma..." dodał sam od siebie aktor David Ogden Stiers, który użyczał głosu tej postaci.
Akcja filmu rozgrywa się we Francji. I wszystkie sklepy w miasteczku mają francuskie nazwy, np. piekarania (Boulangerie) lub kwiaciarnia (Plantes & Fleurs), z wyjątkiem jednego! Szyld nad księgarnią, trudno powiedzieć czemu, jest napisany po angielsku (Bookseller).
Bryczek jest jedyną postacią spośród zaczarowanych przedmiotów, która używa imienia Belle. Pozostałe przedmioty mówią o niej (lub się do niej zwracają) per "mademoiselle", "dziewczyna" lub po prostu "ona".
Kiedy Bestia szykuje się na spotkanie z Belle, wieszak układa mu włosy w ten sam sposób, w jaki był uczesany Tchórzliwy Lew w "Czarnoksiężniku z Krainy Oz".
Bestia jest połączeniem sześciu zwierząt - lwa, bizona, dzika, goryla, wilka i niedźwiedzia. Jednak Glen Keane, rysownik odpowiedzialny za tę postać, zadbał o to, by pomimo odrażającego wyglądu, oczy Bestii wyrażały wewnętrzną dobroć i prostoduszność.
Piosenka "Ludźmi znów być" ("Human Again") została wycięta z filmu jeszcze przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Powróciła na ekrany dopiero po dziesięciu latach w specjalnym wydaniu DVD.
W scenie śmierci Gastona, gdy spada z wieży w przepaść, w krótkim zbliżeniu jego oczu widać trupią czaszkę.
W początkowej sekwencji, gdy narrator opowiada historię księcia zamienionego w Bestię, na pierwszym witrażu widnieje motto w języku łacińskim. Brzmi ono: "Vincit qui se vincit", czyli "Zwycięża (ten), kto siebie zwycięża". To zapowiedź tego, o czym będzie cały film.
Modelką do wykreowania postaci Belle była Sherri Stoner.
Howard Ashman (autor tekstów piosenek) wymyślił, że zaczarowane przedmioty w zamku powinny być żywymi istotami obdarzonymi osobowością.
Sarna, którą widać w pierwszej scenie filmu, to matka Bambiego (z filmu Disneya z 1942 r. - "Bambi") pijąca wodę ze strumienia na kilka sekund przed tym, jak zastrzelił ją myśliwy.
Płomienie Płomyka wymagały aż 19 tysięcy oddzielnych rysunków.
Kryształowy żyrandol pokazany na początku sekwencji z salą balową to konstrukcja trójwymiarowa zawierająca 58 indywidualnych źródeł światła symulujących świeczki.
"Piękna i Bestia" to 1295 pomalowane tła i 120 tysięcy rysunków.
Zdjęcia do filmu kręcono od 1 lipca 1990 roku do listopada 1991 roku.